Τουλάχιστον, ας βρέχει..!

Δεν έχω άλλη υπομονή

Ένα κείμενο ηλεκτροσόκ..(!),  θα μπορούσε να ήταν το ανάπτυγμα από το γαμώτο!

Το κείμενο αναφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τον χρόνο:

"Δεν έχω υπομονή για κάποια πράγματα, όχι επειδή είμαι αλαζονικός, αλλά επειδή έχω φτάσει σε ένα σημείο της ζωής μου όπου δεν μπορώ να χάνω χρόνο με ότι με δυσαρεστεί, ή με πληγώνει. 
Δεν έχω υπομονή για τον κυνισμό, για την υπερβολική κριτική και τις απαιτήσεις οποιασδήποτε φύσης. 

Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε. 

Δεν μπορώ να χαλαλίσω ούτε λεπτό σε αυτούς που λένε ψέματα, ή θέλουν να με χειραγωγήσουν. 

Αποφάσισα ότι δεν θέλω να συνυπάρχω με οποιονδήποτε προσποιείται, υποκρίνεται, είναι ανειλικρινής ή με κολακεύει. 

Δεν μπορώ να ανεχθώ ούτε την επιλεκτική γνώση, ούτε  την ακαδημαϊκή αλαζονεία. Δεν με ενδιαφέρει ούτε το κουτσομπολιό. 

Αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρίσεις. Πιστεύω στον κόσμο των αντιθέτων και γι αυτό αποφεύγω ανθρώπους με δύσκαμπτες και άτεγκτες προσωπικότητες. Στη φιλία απεχθάνομαι την έλλειψη αφοσίωσης και την προδοσία. 

Δεν τα πάω καλά με όσους δεν ξέρουν να πουν μια καλή κουβέντα, ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Βαριέμαι τις υπερβολές και δεν μπορώ να αποδεχθώ αυτούς που δεν αγαπάνε τα ζώα. 

 
Και πάνω από όλα δεν έχω υπομονή για όποιον δεν αξίζει την υπομονή μου."

Το κείμενο με τίτλο "Δεν έχω άλλη υπομονή" που έγινε viral στο διαδίκτυο, δεν ανήκει στη Μέριλ Στριπ, αλλά στον Πορτογάλο συγγραφέα José Micard Teixeira.

................................................

Η Προσφορά μας Συνεχίζεται!

Συνεχίζουμε την προσφορά προς Εσάς, γιατί μας δείξατε, πόσο πολύ μας εμπιστεύστε.  Σας ευχαριστούμε για την αδιάκοπη παρούσια σας στις σελίδες μας και εμείς υποσχόμαστε να είμαστε δίπλα σας για να νιώθετε μοναδικοί!

Πρότυπες Σχολές Ζωγράφος

Εδώ ΚΑΙ θα πάρεις Δίπλωμα ΚΑΙ θα μάθεις να Οδηγείς με Ασφάλεια...!

Όταν ο θάνατος χτυπά την πόρτα της αυταπάτης σου.

Άβουλε θεατή, που καταναλώνεις τη φρίκη σιωπηλός, η κατάρα σού χτύπησε την πόρτα. Τα πτώματα ξεβράζονται πια στην αυλή σου. Δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν ακούς, ότι δεν βλέπεις. Η μυρωδιά του θανάτου είναι βαριά, σκεπάζει το παρόν και προδιαγράφει το μέλλον. Δεν φτάνουν η «συμπάθεια» και η συμπόνια. Ούτε τα δάκρυα. Όσο σωπαίνεις, όσο ανέχεσαι, όσο «ελπίζεις», γίνεσαι συνένοχος. Με το αίμα των αθώων βάφονται και τα δικά σου χέρια. Κάνε κάτι. Μίλα...!

....................
Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκαν καθόλου τα παιδιά. 
Είχανε κλείσει ένα σωρό τζιτζίκια στο κουτί των μολυβιών, και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν
κάτου απ’ το προσκεφάλι τους ένα τραγούδι που το ξέραν τα παιδιά από
πάντα και το ξεχνούσαν με τον ήλιο.
Χρυσά βατράχια κάθονταν στις άκρες των ποδιών χωρίς να βλέπουν
στα νερά τη σκιά τους, κι ήτανε σα αγάλματα μικρά της ερημιάς και της
γαλήνης.
Τότε το φεγγάρι σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι.
Μεγάλο σούσουρο έγινε στα φύλλα.
Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι κι όλη
τη νύχτα παίζανε στον κάμπο.
Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά, κι όπου
πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα.
Μα, ευτυχώς, οι μεγάλοι δεν ξέρουν πολλά, δεν καλοβλέπουν.
Μονάχα οι μάνες κάτι υποψιάστηκαν.
Γι’ αυτό τα παιδιά κρύβουνε τα χρυσωμένα χέρια τους στις άδειες
τσέπες, μην τα μαλώσει η μάνα τους που όλη τη νύχτα παίζανε κρυφά
με το φεγγάρι.
Γιάννης Ρίτσος
......................................... 

Πηγαίνοντας στο Σχολείο

Η διαδρομή προς το σχολείο ανά τον κόσμο σε εικόνες! 

#1 Κοριτσάκι πηγαίνει στο σχολείο πάνω σε ταύρο, Μιανμάρ
Λίγες ημέρες απομένουν μέχρι την έναρξη του νέου σχολικού έτους, προς μεγάλη χαρά ή απογοήτευση εκατομμυρίων παιδιών σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι σε ορισμένες χώρες το σχολείο μπορεί να αποτελεί πολυτέλεια.
Υπάρχουν παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο που πρέπει να διανύσουν απίστευτες διαδρομές, προκειμένου να λάβουν την εκπαίδευση που μερικοί από εμάς θεωρούν δεδομένη. Σύμφωνα με την UNESCO, η πρόσβαση των παιδιών στα σχολεία έχει επιβραδυνθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Οι επικίνδυνες διαδρομές είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους πολλά παιδιά αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το σχολείο.
Οι παρακάτω φωτογραφίες θα σας δείξουν πόσο αποφασισμένα και γεμάτα θέληση είναι μερικά παιδιά, τα οποία δίνουν αγώνα καθημερινά για να φτάσουν στο σχολείο:
#2 Παιδιά δημοτικού διασχίζουν το ποτάμι με φουσκωτό σωσίβιο, Φιλιππίνες

#3 Ομαδική μεταφορά παιδιών προς το σχολείο, Ινδία

#4 Μαθητές σκαρφαλώνουν σε ξύλινες σκάλες, Νότια Κίνα

#5 Παιδιά διασχίζουν την παγωμένη οροσειρά, Ιμαλάια

#6 Μαθητές διασχίζουν κατεστραμμένη αιωρούμενη γέφυρα, Ινδονησία

#7 Παιδιά ταξιδεύουν με ξύλινη βάρκα προς το σχολείο, Ινδονησία

#8 Μαθήτριες διασχίζουν επικίνδυνο πέρασμα, Σρι Λάνκα

#9 Παιδιά διασχίζουν το ποτάμι πάνω σε ξύλινη σανίδα, Ινδονησία

#10 Παιδιά δημοτικού πηγαίνουν στο σχολείο με κανό, Ινδονησία

Πηγή: http://www.infokids.gr/

...........................................................