STOP στο Δίπλωμα Οδήγησης για 17ρηδες;

17ρηδες | Η αλλαγή στην ηλικία χορήγησης διπλώματος οδήγησης Β΄κατηγορίας, βρίσκεται σε αναμονή διαρκείας…  διότι η πολυπόθητη υ.α. που ορίζει τις διαδικασίες για τους 17ρηδες, δεν πρόκειται μάλλον να βγει..!
Σύμφωνα με τον ν.4599/2019 δικαίωμα οδήγησης θα δίνεται  από τα 17 έτη, κάτω από ορισμένες -φυσικά- προϋποθέσεις. Το δίπλωμα οδήγησης θα εκδίδεται στα 18, αλλά μέχρι τότε οι ανήλικοι θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν το αυτοκίνητο στα χέρια τους παρουσία ενός ενηλίκου.

Στο καθεστώς προβλέπονται τα εξής στάδια:

• θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση από εκπαιδευτή υποψήφιων οδηγών,
• επιτυχή θεωρητική εξέταση και επιτυχή δοκιμασία προσόντων και συμπεριφοράς,
• χορήγηση βεβαίωσης από την οικεία Διεύθυνση Μεταφορών της περιφερειακής ενότητας του τόπου κατοικίας του ενδιαφερομένου, με την οποία βεβαιώνεται η ικανότητά του για οδήγηση με συνοδεία οδηγού,

Ο οδηγός που συνοδεύει  πρέπει να πληροί τις εξής προϋποθέσεις:

• είναι ηλικίας τριάντα (30) τουλάχιστον ετών,
• είναι κάτοχος άδειας οδήγησης επί πέντε (5) τουλάχιστον έτη,
• δεν έχει καταλογιστεί εις βάρος του κανένας βαθμός ποινής στο Σύστημα Ελέγχου Συμπεριφοράς Οδηγών Αυτοκινήτων, Μοτοσικλετών και Μοτοποδηλάτων (Σ.Ε.Σ.Ο.) για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών.

Επίσης απαιτείται ασφαλιστήριο συμβόλαιο ειδικής ασφαλιστικής κάλυψης, έναντι του κυρίου ή του κατόχου των οχημάτων που περιλαμβάνει την ασφαλιστική ευθύνη έναντι τρίτων, λόγω σωματικής βλάβης ή ζημιών σε πράγματα, περιλαμβανομένης και της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
Τα οχήματα, όταν χρησιμοποιούνται για συνοδευόμενη οδήγηση φέρουν ειδικό διακριτό σήμα στον οπίσθιο ανεμοθώρακα.
Η άδεια οδήγησης χορηγείται με τη συμπλήρωση των δεκαοκτώ (18) ετών και εφόσον ο οδηγός δεν έχει υποπέσει σε παράβαση για την οποία καταλογίζονται βαθμοί ποινής στο Σύστημα Ελέγχου Συμπεριφοράς Οδηγών Αυτοκινήτων, Μοτοσικλετών και Μοτοποδηλάτων (Σ.Ε.Σ.Ο.).
Με απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών θα καθοριστούν, οι όροι και οι προϋποθέσεις, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εφαρμογή της συνοδευόμενης οδήγησης.
Μέχρι την έκδοση της παραπάνω Υπουργικής απόφασης, οι υπηρεσίες μεταφορών δεν μπορούν να παραλάβουν αιτήσεις και οι σχολές οδηγών να πραγματοποιούν μαθήματα.
Σε σχέση με την ηλικία για το δίπλωμα οδήγησης και το Δίπλωμα Κινητικότητας που έχει προτείνει ο Π.Σ.Ε.Ο. μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
https://zografos.com/
.....................................

Διπλώματα Οδήγησης | Πικρές Αλήθειες και Μεγάλα Ψέματα

#Διπλώματα Οδήγησης | Πικρές Αλήθειες και Μεγάλα Ψέματα
Συνέντευξη του προέδρου του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης & Κυκλοφοριακής Αγωγής (Π.Σ.Ε.Ο.) σ. Άρη Ζωγράφου στο Πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ | 91,6  & 105,8 FM
Δημοσιογράφος ΕΡΤ  (Πάρις Ποντίκας)
- Τελικά τι θα γίνει με τα διπλώματα οδήγησης και τις εξετάσεις;
Άρης Ζωγράφος:
- Ζούμε μια περίοδο που έχει περιγράψει με απόλυτη ακρίβεια ο Αντόνιο Γκράμσι από το 1920..! Όταν το παλιό αρνείται να πεθάνει και το νέο δεν μπορεί να γεννηθεί τότε ζούμε την εποχή των τεράτων!
Αυτό ζούμε σήμερα!
Διπλώματα οδήγησης λοιπόν 9 μήνες μετά!  Πάμε να δούμε τι έχει μείνει από αυτό το φαραωνικό σχέδιο εξετάσεων το οποίο εδώ και εννέα μήνες κουβεντιάζουμε, αναλύουμε, συγκρουόμαστε και απορούμε;
- Ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα;
- Ποιες είναι οι Αλήθειες και ποια τα ψέματα;
Κοινός παρονομαστής όλων αυτών… Ένας κλάδος και μια κοινωνία να απορεί και να ψελλίζει ένα – Γιατί;
- Γιατί ταλαιπωρούνται οι πολίτες αυτής της χώρας;
- Γιατί ταλαιπωρείται ένας ολόκληρος κλάδος;
- Γιατί τα πιο απλά πράγματα στον κόσμο χρειάζονται τόσο σύνθετες υλοποιήσεις και ερμηνείες;
- Γιατί κύριε υπουργέ;

Ακούστε εδώ το πρώτο μέρος της συνέντευξης:  https://youtu.be/zUKPG9bNz4E
- Γιατί;
Έχουμε σήμερα έναν κακό νόμο!  Ο 4599 του 2019 είναι ένας κακός νόμος, με κάκιστα μεταβατικά στάδια!
Ένας νόμος που για να λειτουργήσει έστω και υποτυπωδώς χρειάζονταν 6 υ.α. και διευκρινήσεις μέσα σε 2 μήνες
Αυτό οπό μόνο του κάτι λέει!
Να εξηγήσουμε γιατί:
Φτιάχνεις ένα νόμο χωρίς να έχεις εξασφαλίσει τούς βασικούς πυλώνες της λειτουργίας του!
Ποιοι είναι αυτοί;
1^ο Εξασφάλιση δημόσιων χώρων για το 1^ο στάδιο των ελιγμών και όπου δεν μπορείς, στοχοθέτηση και διαδικασία κλεισίματος κάποιων δρόμων για να γίνουν οι ελιγμοί
2^ο Δημιουργία νέου σώματος εξεταστών
3o Ασφαλιστικό προϊόν που θα καλύπτει πλήρως τις διατάξεις του νόμου που ψηφίζεις
4^ο Διατάξεις και υλικοτεχνική υποδομή μεταφοράς video σε πρώτο χρόνο προς ένα κεντρικό server στο υπουργείο
Ας αφήσουμε το 3^ο  και το 4ο στάδιο που έχουμε πει για αυτά και ας πάμε στα 2 πρώτα τα οποία είναι τα βασικά ελάχιστα για να λειτουργήσει έστω και υποτυπωδώς ο νέος νόμος.
Τι έχουν γίνει από αυτά;
- Τίποτα
Και δεν είναι ότι δεν έχει γίνει τίποτα
Ήταν που ήταν η Ελλάδα χωρισμένη σε καντόνια, τώρα έχουμε και ανάμεσα στα καντόνια διαφοροποιήσεις:
Η περιφέρεια Αττικής, έχει τις διευθύνσεις που έχουν ξεκινήσει εξετάσεις, όχι βέβαια σε όλες τις κατηγορίες,
Και διευθύνσεις που δεν προγραμματίζουν!
Έφτιαξαν μια Εξίσωση χωρίς αριθμητικές οντότητες! Εεε τι αποτέλεσμα θα βγεί;
Κανείς δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες, χωρίς να αποφύγει το βούλιαγμα!
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και η δήλωση του τομεάρχη μεταφορών της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώσει ότι:
“…όταν εμείς γίνουμε κυβέρνηση θα επαναφέρουμε το παλιό σύστημα..! ”
Η απόλυτη σχιζοφρένεια..! Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη!
Τι αλήθεια να διαλέξεις;

Τελικά πρέπει να συμφωνήσουμε για τα αυτονόητα: Θέλουμε την διαφάνεια η δεν την θέλουμε;
θέλουμε να αλλάξει ένα σύστημα το οποίο ήταν διάτρητο και διεφθαρμένο, κατά γενική παραδοχή, ή όχι;
και αν συμφωνήσουμε ότι θέλουμε!
Τι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;
μέχρι που θα το φτάσουμε;
Θα κάνουμε μία ολιστική προσέγγιση; ή πυροσβεστικά θα σβήνουμε φωτιές όπου το ίδιο αυτό, η κάτι παρόμοιο, σαθρό σάπιο διεφθαρμένο σύστημα ανάβει;
Δείτε εγώ δεν κρύβω λόγια με ξέρεις πολύ καιρό τώρα
Υπάρχουν ευτυχώς ή δυστυχώς Δύο διαφορετικές απόψεις και μέσα στο κλάδο των εκπαιδευτών
Η μία άποψη η οποία λέει ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να συμμετέχει και στην διαδικασία των εξετάσεων, μία άποψη που μόνο διαφάνεια δεν προσιδιάζει και είναι αυτή η άποψη που μας έχει φέρει ως εδώ… να μην γίνονται δηλαδή εξετάσεις!
Και η άλλη άποψη, η άποψη του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης η οποία λέει ότι εμείς ως εκπαιδευτές δεν έχουμε καμία σχέση με τις εξετάσεις, παρά μόνο στην βοήθεια για την διαμόρφωση πρωτοκόλλων εξέτασης, και πρέπει να κρινόμαστε μόνο για αυτό για την εκπαίδευση που προσφέρουμε και τίποτα άλλο!
Επίσης είπαμε ότι ο φορέας ο οποίος εξετάζει πρέπει να βρει τα μέσα και τους τρόπους και την διαδικασία να εξετάσει
Η δουλειά η δική μας σταματάει Αφού εκπαιδεύσουμε το μαθητή και προσομοιώσουμε σε αυτόν διαδικασίες εξέτασης..! Αυτή είναι η δουλειά μας και για αυτό θέλουμε να κριθούμε.
Σήμερα ο δάσκαλος δεν κρίνεται από αυτό,  κρίνεται από το ποιες άκρες έχει για να περάσει κάποιος υποψήφιος τις  εξετάσεις τίποτα άλλο..!
Εεεε αυτό πλέον δεν πρέπει να καταργηθεί; Αν αυτή τη στιγμή ευαγγελιζόμαστε ένα νέο περιβάλλον στο οποίο να συνυπάρχουν όλοι αρμονικά αυτό δεν είναι το βασικό ελάχιστο;
Δεν θα πρέπει αυτό το πιο απλό πράγμα που έχει να κάνει με την άδεια οδήγησης ενός μηχανοκίνητου οχήματος να είναι αν μη τι άλλο διάφανο;
Δεύτερο Μέρος:
Τι γίνεται με την ανανέωση του διπλώματος σε οδηγούς  άνω των 74+ Ποια είναι η θέση του Π.Σ.Ε.Ο.;
………………………………

Δείτε και εδώ:

https://bit.ly/2R9GFwE

Ποιος θα περάσει τελευταίος;

K.O.K. | Να φρεσκάρουμε λίγο τις γνώσεις μας: Ποιο όχημα θα περάσει τελευταίο την διασταύρωση και γιατί;
#diploma_odigisis

https://www.facebook.com/zografos.edu/

Από την Άδεια Οδήγησης στο Δίπλωμα Κινητικότητας!

Η πρόοδος δεν είναι θέμα ταχύτητας, αλλά θέμα κατεύθυνσης..!
Το πώς οι πολίτες αντιλαμβάνονται ως πρόοδο τον πολλαπλασιασμό των αναγκών που επιφέρει η ίδια η κοινωνία, είναι θέμα εκπαίδευσης και κουλτούρας, πόσο μάλλον όταν οι ανάγκες αυτές, απευθύνονται στο μοναδικό κοινό σημείο αναφοράς, τον δρόμο!
Αναφερόμενοι στην διαδικασία εκπαίδευσης και αξιολόγησης υποψηφίων και τακτικών οδηγών, δεν μπορούμε παρά να ομολογήσουμε ότι παραμένει σε μια διαρκή αναντιστοιχία με κάθε σύστημα Οδικής Ασφάλειας.

Σήμερα, οι νέες προσεγγίσεις της κινητικότητας, διαμορφώνουν ήδη το τοπίο για τις πόλεις του μέλλοντος και για τους χρήστες των δρόμων. Ωστόσο παραμένει ως η πλέον πολύπλοκη, σοβαρή και επικίνδυνη πράξη που σε καθημερινή βάση εκτελείται, απ’ όλο και μεγαλύτερο πλήθος ανθρώπων.
Η οδική ασφάλεια όμως, αποτελεί έναν ουσιώδη δείκτη της ποιότητας ζωής και του πολιτισμού μιας κοινωνίας.
Στη θεμελιώδη ανάγκη κίνησης, ωστόσο, η συνύπαρξη όλου του πληθυσμού με την όποια ιδιαιτερότητα και κοινό παρονομαστή την οδική ασφάλεια δεν κατέχει πάντα τον πρωτεύοντα ρόλο που της αρμόζει
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο οργανισμό υγείας, κάθε 24 δευτερόλεπτα έχουμε έναν νεκρό στον δρόμο και 6 τραυματίες.
Είναι προφανές ότι η αυτοκινητοκεντρική αυτή λογική έχει καταρρεύσει εντελώς
Με μηδενικά έως ελλιπή εφόδια συμμετέχουν οι Νέοι μας στην Κοινωνία της Κυκλοφορίας!
Η Εκπαίδευση των πολιτών σε σχέση με την μη μηχανοκίνητη κινητικότητα και την συμπεριφορά τους στον δρόμο, παραμένει και σήμερα μηδενική.
Ωστόσο το σύστημα κυκλοφορίας αποτελεί μια μορφή κοινωνικού περιβάλλοντος, το οποίο χρήζει την διαπαιδαγώγηση κάθε χρήστη με τρόπο ουσιαστικό.
Το σύστημα πιστοποίησης οδηγητικής επάρκειας και στην χώρα μας, και στην ΕΕ, διανύει περίπου το 90ο έτος της ηλικίας του, με τις ίδιες πάνω κάτω διαδικασίες και παραδοχές. Ενώ τα οδικά συμβάντα (ατυχήματα και δυστυχήματα) εξακολουθούν να αποτελούν τη σημαντικότερη αιτία θανάτου και αναπηρίας για τους νέους, τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ευρώπη.
Ποιος αλήθεια πιστοποιεί την επάρκεια ενός οδηγού; με τι μέσα και τι αποτελέσματα έχει αποφέρει αυτή η πιστοποίηση;
Ακόμη και σήμερα, κοινός παρονομαστής στον τομέα της εκπαίδευσης και της πιστοποίησης των οδηγών αποτελεί η Ευρωπαϊκή Οδηγία 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 1991 για την άδεια οδήγησης, η οποία ορίζει ότι χορηγείται στους υποψηφίους οδηγούς μηχανοκινήτων οχημάτων οι οποίοι πέτυχαν σε εξέταση οδηγικής ικανότητας και συμπεριφοράς (θεωρητική και πρακτική)
Είναι προφανές ότι το παραπάνω σύστημα έχει αποτύχει παταγωδώς γιατί έχει αφαιρέσει από την εξίσωση, βασικές μεταβλητές όπως είναι τα παιδιά, οι ανάπηροι, οι ηλικιωμένοι οδηγοί, οι μαμάδες με τα καροτσάκια και γενικότερα την μη μηχανοκίνητη μετακίνηση
Στον αντίποδα όλων αυτών, παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια ότι όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις κάνουν στροφή προς μια ριζικά διαφορετική πολεοδομική και κυκλοφοριακή οργάνωση. Εστιάζοντας στις οδικές μεταφορές, κινητοποιούνται απέναντι στην κλιματική αλλαγή, με στόχο μείωση ρύπανσης και άλλων επιπτώσεων του αυτοκινήτου. Εκπονούνται Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας που αντικαθιστούν τις συμβατικές κυκλοφοριακές μελέτες, θέτοντας διαφορετικές προτεραιότητες με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο!

Ζητούμενο είναι πόλεις της δημόσιας συγκοινωνίας, πόλεις του ποδηλάτου, του περπατήματος, της αξιοποίησης των μέσων μικρό-κινητικότητας, πόλεις φιλικές προς τον άνθρωπο.
Στόχος, λιγότερα αυτοκίνητα στον αστικό ιστό, χαμηλότερες ταχύτητες και αρμονική συνύπαρξη όλων όσων χρησιμοποιούν τον δρόμο με οποιοδήποτε μέσο.
Το οδικό περιβάλλον αποκτά προοδευτικά νέα μορφή και απαιτήσεις.
Είναι προφανές ότι το να εκπαιδεύεις μια μικρή ομάδα χρηστών του δρόμου (οδηγούς μηχανοκινήτων οχημάτων) και να αφήνεις όλους τους υπολοίπους να χρησιμοποιούν τον δρόμο κατά το δοκούν, έχεις αποτύχει εντελώς και αυτό το φανερώνουν τα παραπάνω στοιχεία.
Το όλο καθεστώς απόκτησης διπλώματος οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος, θα πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων. Κανείς πολίτης δεν μπορεί να γίνει καλός οδηγός όταν δεν ξέρει να περπατάει και να προσανατολίζεται στον δρόμο
Είναι αναγκαία μια εκπαίδευση ολοκληρωμένης κινητικότητας για ευαισθητοποιημένους και υπεύθυνους πολίτες. Με κύριο άξονα την συμμετοχή τους στον δρόμο και με ότι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή πως λειτουργεί ο δρόμος (κανόνες και συμπεριφορές) αλλά και στις διαδικασίες συνύπαρξης στο οδικό περιβάλλον.
Θα απευθύνεται σε πέντε βασικές κατηγορίες:

1. γονείς,
2. μαθητές και μαθήτριες,
3. υποψήφιους απόκτησης διπλώματος οδήγησης,
4. τακτικούς οδηγούς,
5. λοιπούς χρήστες του δρόμου.

Θα διατρέχει όλο το σύστημα υποχρεωτικής εκπαίδευσης ως υποχρεωτικό μάθημα και θα πιστοποιεί γνώσεις και δεξιότητες ανά βαθμίδα εκπαίδευσης, ώστε η κάθε ηλικιακή ομάδα να συμμετέχει στον δρόμο με γνώσεις και δεξιότητες
Το αντικείμενο εκπαίδευσης για περπάτημα, ποδήλατο και δημόσια συγκοινωνία είναι πλούσιο και συναρπαστικό. Τεχνολογία και δίκτυα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα. Ήδη στόλοι κοινόχρηστων ποδηλάτων και ηλεκτρικών αυτοκινήτων εξοπλίζουν τις πόλεις και εισάγουν νέους κανόνες κοινόχρηστης οικονομίας.
Η μικρό-κινητικότητα έχει κάνει δυναμικά την εμφάνισή της με κάθε δυνατή μορφή. Τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό είναι προ των πυλών.
Όλα τα παραπάνω έχουν ανθρωπολογικές αναφορές. Η εκπαίδευση για την πόλη είναι ακόμη πιο σημαντική από εκείνη για τα οχήματα. Ο αυριανός μετακινούμενος θα πρέπει να γνωρίζει τις προστατευόμενες περιοχές, ως οδηγός να τις παρακάμπτει, ενώ αντίθετα ως ποδηλάτης ή πεζός να τις εντάσσει στις διαδρομές του. Ο οδηγός θα γνωρίζει πού είναι ανεκτός και πού όχι και θα συνδυάζει διαδρομές και μέσα (από ενοικιαζόμενα ποδήλατα και πατίνια, μέχρι μέσα μαζικής μεταφοράς και περπάτημα). Πρόκειται για επιλογές που θα διδάσκονται και το παιδί και ο ενήλικας.
Ο τρόπος που μετακινούμαστε είναι πολύ φτωχός συγκρινόμενος με την πραγματική κινητικότητα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την υπέρβαση για την επόμενη γενιά, προς μια νέα κουλτούρα βιώσιμης κινητικότητας!
@Aris Zografos
άρθρο στο ΕΘΝΟΣ