Οδήγηση το Καλοκαίρι και κλιματισμός!

Οδήγηση το Καλοκαίρι και κλιματισμός! Μύθοι και πραγματικότητα...!

Η χρήση του κλιματιστικού συστήματος κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου αποτελεί την πρώτη μας ανάγκη, είτε ανεβαίνουμε τη Σταδίου, είτε κατεβαίνουμε την Ποσειδώνος, είτε χαλαρώνουμε… στην Τσιμισκή. Δυστυχώς, οι υψηλές θερμοκρασίες μαζί με το νέφος και την τρύπα του όζοντος δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα από τη στιγμή που μπαίνουμε το καλοκαίρι στο αυτοκίνητο…! Σήμερα, ούτε και οι κατασκευαστές του πρώτου κλιματιζόμενου αυτοκινήτου (Packard 8 coupe) που κατασκευάστηκε το 1939, μπορούσαν να φανταστούν ότι πλέον ο κλιματισμός σε ένα αυτοκίνητο ανήκει στον βασικό εξοπλισμό.

Τι είναι ο κλιματισμός του αυτοκινήτου

Είναι ένας μηχανισμός που τοποθετείται σε ένα όχημα, για να μπορεί ο οδηγός του να ελέγχει τη θερμοκρασία, τη σχετική υγρασία και τον αερισμό στον χώρο της καμπίνας.

Γιατί υπάρχει;

Για να προσφέρει ένα υγιές και άνετο κατά το δυνατόν περιβάλλον στο χώρο οδήγησης για τον οδηγό και τους επιβάτες. Είναι μηχανισμός που συγκαταλέγεται στην ενεργητική ασφάλεια του αυτοκινήτου, γιατί ο άνετος χώρος οδήγησης επηρεάζει θετικά την οδηγητική ικανότητα του οδηγού και κατά συνέπεια την Οδική Ασφάλεια.

Υπάρχουν δύο τύποι κλιματισμού:

O αυτόματος (clima) και ο απλός. Στον πρώτο, μπορούμε να επιλέξουμε την επιθυμητή θερμοκρασία, η οποία διατηρείται σταθερή με τους κατάλληλους αισθητήρες που ενεργοποιούν παράλληλα τον κλιματισμό και το καλοριφέρ του αυτοκινήτου.

Στον απλό κλιματισμό, ο συνδυασμός αυτός επιτυγχάνεται με τη χειροκίνητη χρήση των δύο ρυθμιστών.

Με το χειροκίνητο σύστημα μπορούμε να επιτύχουμε τη μέγιστη δυνατή απόδοση, ενώ στο clima οι αισθητήρες θέτουν κάποιους περιορισμούς για την επιθυμητή σε μας θερμοκρασία.

Στο σύστημα clima, η επιλογή “defrost” μάς δίνει τη δυνατότητα να αφαιρέσουμε την υγρασία από το εσωτερικό για ταχύτερο ξεθάμπωμα των παραθύρων. Αυτό, βέβαια, επιτυγχάνεται και με το χειροκίνητο σύστημα, αρκεί να ανοίξουμε ταυτόχρονα τον κλιματισμό και το καλοριφέρ, με εσωτερική ανακύκλωση του αέρα

Πώς λειτουργεί;

Αρχικά θα πρέπει να ξέρουμε ότι…Ο κλιματισμός δεν “παράγει” ψύξη, απλώς αφαιρεί ποσό θερμότητας, όπου είναι επιθυμητή η ψύξη (περιβάλλον εξατμιστή) ήτοι το εσωτερικό του αυτοκινήτου και το αποβάλει σε έναν άλλο χώρο όπου η θέρμανση μας είναι αδιάφορη (περιβάλλον συμπυκνωτή)

Χρειάζεται να καταναλώσουμε ενέργεια και πόση;

Δυστυχώς, σύμφωνα με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής: είναι αδύνατον να μεταβιβάσουμε θερμότητα από σώμα ή χώρο μικρότερης θερμοκρασίας προς ένα σώμα υψηλότερης θερμοκρασίας χωρίς να καταναλωθεί κάποιο έργο που σημαίνει ότι:

Απορροφημένη ισχύς = Ψυκτική ισχύς + Ισχύς συμπιεστή

Το έργο που απαιτείται για την ψύξη ενός αυτοκινήτου αντιστοιχεί με την απώλεια 3 έως 8 ίππων.

Για την κατανάλωση δε του κινητήρα, να σημειώσουμε ότι αυξάνεται μόνο στο ποσοστό που αναλογεί στην απώλεια αυτή, αφού το κλιματιστικό σύστημα είναι συνδεδεμένο με την κεντρική ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα (ECU), η οποία αναγνωρίζει το πρόσθετο φορτίο και δίνει εντολή για πλουσιότερο μίγμα καυσίμου.

Σημεία Προσοχής για τον Οδηγό:

Η δίωρη παραμονή ενός αυτοκινήτου κάτω από τον ήλιο μπορεί να ανεβάσει τη θερμοκρασία του εσωτερικού του στους 80 βαθμούς Κελσίου.

Για να διευκολύνουμε τη λειτουργία του κλιματισμού, πρέπει πρώτα να ανοίξουμε όλα τα παράθυρα, για να εξισορροπηθεί η θερμοκρασία του εσωτερικού του αυτοκινήτου [που κατά κανόνα είναι περίπου διπλάσια της εξωτερικής ]. Να κινηθούμε με ανοιχτά παράθυρα για λίγο, ώστε να φύγει ο θερμός αέρας. Κατόπιν, να θέτουμε σε λειτουργία τον κλιματισμό και να κλείνουμε τα παράθυρα.

Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν αντέχει σε απότομες θερμοκρασιακές μεταβολές άνω των δέκα βαθμών. Αν η εξωτερική θερμοκρασία φτάνει τους 45 βαθμούς, πρέπει να μειώσουμε σταδιακά τη θερμοκρασία του εσωτερικού χώρου, αλλιώς κινδυνεύουμε από θερμικό σοκ.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ίδιο ισχύει και όταν πλησιάζουμε στον προορισμό μας.

Γι’ αυτό, λίγο πριν φτάσουμε, θα πρέπει να αυξήσουμε σταδιακά τη θερμοκρασία του εσωτερικού, ώστε να αποφύγουμε την απότομη έκθεσή μας στο θερμό περιβάλλον.

Ιδιαίτερα, ο θερμορυθμιστικός μηχανισμός του οργανισμού των παιδιών και των ατόμων τρίτης ηλικίας δεν προσαρμόζεται γρήγορα και ο κίνδυνος θερμικού σοκ είναι αυξημένος.

Όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια των παραθύρων και η χωρητικότητα του θαλάμου των επιβατών, τόσο δυσχερέστερη είναι η λειτουργία του κλιματιστικού συστήματος. Σε μεγάλα αυτοκίνητα υπάρχουν δύο εξατμιστές: ένας στο ταμπλό και ένας στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Επίσης, αν οι επιβάτες αυξηθούν, η θερμότητα των σωμάτων τους επιβαρύνει το έργο του κλιματισμού, ιδιαίτερα αν καπνίζουν.

Μπορούμε να αυξήσουμε την απόδοση του κλιματιστικού συστήματος, αν ενεργοποιήσουμε την εσωτερική ανακύκλωση του αέρα. Με αυτό τον τρόπο, ο μηχανισμός δεν καταναλώνει πρόσθετο έργο, αφού απλώς διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του ήδη ψυχρού αέρα, του οποίου, επιπλέον, το ποσοστό υγρασίας είναι ελάχιστο, έχοντας ήδη απομακρυνθεί.

Το οξυγόνο, όμως, που περιέχει εξαντλείται, γι’ αυτό πρέπει να ενεργοποιούμε περιοδικά την είσοδο του εξωτερικού αέρα.

Όσο κι αν μας ευχαριστεί, δεν πρέπει ποτέ να κατευθύνουμε το ρεύμα του κρύου αέρα επάνω μας. Ο κίνδυνος ψύξης είναι άμεσος, και γι’ αυτό θα πρέπει πάντοτε να κατευθύνουμε τον ψυχρό ρεύμα προς την οροφή του αυτοκινήτου, εκεί που συσσωρεύεται ο θερμός αέρας.

Ο καπνός των τσιγάρων είναι ο βασικός εχθρός του κλιματιστικού, συμβάλλει και επιταχύνει την ανάπτυξη μυκήτων, που ζουν στο κάτω μέρος του εξατμιστή, εκεί που συσσωρεύεται υγρασία.

Ένας απλός τρόπος για να μειώσουμε την ανάπτυξή τους είναι να κλείνουμε τον κλιματισμό, βάζοντας τον ανεμιστήρα στη μεγαλύτερη ταχύτητα λίγα λεπτά, ώστε να εξατμιστεί η υπάρχουσα υγρασία.

Εκτός αυτού, όταν σταθμεύουμε, πρέπει να τοποθετούμε το αυτοκίνητο σε οριζόντιο επίπεδο, ώστε να μη λιμνάσει νερό στον εξατμιστή.

Να θυμόμαστε ότι ένα ακάθαρτο όχημα ανεβάζει την θερμοκρασία στο εσωτερικό του 2-5 βαθμούς από ένα καθαρό όχημα.

Τα αντηλιακά σκιάδια που τοποθετούνται στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, δεν προσφέρουν σπουδαία προστασία, από τις ηλιακές ακτίνες σε αντίθεση με αυτά που τοποθετούνται εξωτερικά από τα τζάμια.

Δεν πρέπει ποτέ να βάζουμε μπροστά τον κινητήρα, με το κλιματιστικό σύστημα ενεργοποιημένο.

Ούτε να τον σβήνουμε, αν δεν έχουμε πρώτα απενεργοποιήσει τον κλιματισμό.

Όταν ενεργοποιούμε τον κλιματισμό,   θα πρέπει να έχουμε μειώσει πρώτα τις στροφές του κινητήρα, ώστε η εμπλοκή του συμπιεστή να γίνει ομαλά, και κατόπιν να πατήσουμε σταδιακά το γκάζι.

Είναι εντελώς λανθασμένη ενέργεια η διακοπή της λειτουργίας του κλιματισμού, όταν θέλουμε να επιταχύνουμε σε κάποιο προσπέρασμα. Τα σύγχρονα κλιματιστικά συστήματα “συνεργάζονται” με τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο του κινητήρα, ο οποίος διακόπτει στιγμιαία τη λειτουργία του κλιματισμού, όταν επιχειρούμε να επιταχύνουμε, και τον θέτει σε λειτουργία, όταν η ταχύτητα σταθεροποιηθεί.

Δεν πρέπει λοιπόν να απορούμε αν η απόδοση του κλιματισμού είναι μειωμένη, ενώ εμείς οδηγούμε με το γκάζι στο “πάτωμα”.

Ο ρυθμός των μετακινήσεών μας θα πρέπει να είναι σταθερός και σύμφωνος με τους κανόνες κυκλοφορίας, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε με ηρεμία και ασφάλεια το ευχάριστο περιβάλλον που μας προσφέρει ο κλιματισμός τους καλοκαιρινούς μήνες.

http://zografos.com/nea/klimatismos-ac/ 

@Aris Zografos

Aρθρο στο 2×4.gr | Απρίλιος 1998